Retrospektivna izložba slika „Svet akvarela – Grujica Lazarević“, autorke Darinke Stanojević, biće otvorena u ponedeljak, 25. juna u 19.00 časova u Modernoj galeriji Centra za kulturu Lazarevac.
Izložba se realizuje u okviru manifestacije “Dani Lazarevca”, uz podršku Sekretarijata za kulturu Grada Beograda.
Na izložbi će biti predstavljen deo bogatog kulturnog nasleđa umetnika, period od 70-ih godina 20. veka do 2002. godine, iz ličnog fonda umetnikove kćerke Svjetlane Đelošević.
„Promišljajući o radovima umetnika Grujice Lazarevića jedna misao nameće se determinanta, koja suštinski definiše njegov slikarski opus: umetnost prirode. I zaista, Grujica je jedan od umetnika, koji svoju inspiraciju pronalazi upravo u prirodi, matici svega materijalnog. Njegove slike, bez obzira u kojoj tehnici oslikane, nose intimističke zapise pažljivog likovnog promatrača. On prirodi pristupa lično, bojeći platna emotivnim valerima akvarela ili uljanih boja. Puka interpretacija već viđenog na njegovim platnima nije data čak ni u nagoveštajima. Prirodu doživljava punim bićem i kao takvu specifičnom poetikom prenosi njene delove na svoja slikarska platna.“ (iz tekst kataloga izložbe)
Biografija:
Grujica Lazarević je rođen 2. oktobra 1935. godine u Rudovcima kod Lazarevca. Upisuje se u Školu za primenjenu umetnost „Đorđe Krstić“ u Nišu, u klasi Pere Stanisavljevića, potom Višu pedagošku školu, likovni odsek, u Beogradu, a Pedagoški fakultet, na odseku za likovnu kulturu završava u Rijeci, Hrvatska. Profesionalnu karijeru započinje kao nastavnik likovnog vaspitanja. Radio je u Bihaću, Sarajevu i Čačku u OŠ „Vuk Karadžić“.
Bio je član Udruženja likovnih umetnika Srbije (ULUS) od 1971. godine. Radio je kao urednik likovnog programa u Domu kulture u Čačku, gde je osnovao Likovni salon. Jedan je od osnivača Udruženja likovnih umetnika Čačka – LUČ. U Sarajevu je završio i kurs za reditelje. Svoj rediteljski prvenac, Lorkine „Krvave svadbe“ režirao je za vreme rada u Bihaću.
Po dolasku u Čačak zajedno sa Milošem Radivojevićem Mišom formira Eksperimentalni teatar „ETIČ“. U teatru postavljaju dva komada: „Ćelavu pevačicu“ od Joneskua i „Šantićev Teferič“, scenski prikaz Šantićeve poezije.
Izlagao je na osamdeset samostalnih izložbi u zemlji i inostranstvu. Učestvovao je na dvestatrideset kolektivnih izložbi. Bio je redovan učesnik kulturne manifestacije „Selu u pohode“, koju je inicirao glumac Zoran Radmilović od 1972. do 1990. godine.
Inicijator je osnivanja Rudovačke likovne kolonije 1997. godine. Zajedno sa Vlastimirom Nikolićem, Zdravkom Mandićem, Đorđem Simićem, Mišom Berbakovim i Miloradom Maravićem u Novom Bečeju osniva „Tisku akademiju akvarela“.
Nagrade:
Za svoj rad dobio je Oktobarsku nagradu SO Čačak za 1980. godinu i Specijalnu nagradu Zadužbine kralja Petra Prvog Karađorđevića na Jugoslovenskom bijenalu minijature 1992. godine u Gornjem Milanovcu.
Dobitnik je nagrade Društva likovnih umetnika Zapadnog Pomoravlja, „Dragan Ćirković“ (1976, 1985 i 1996), Bijenala u Zemunu (1993). Jugoslovenskog bijenala akvarela u Zrenjaninu (1993 i 1997).
Osvajač je druge nagrade na izložbi „Beograd inspiracija umetnika“ u Beogradu (1996).
Preminuo je i sahranjen je u Čačku 19. juna 2003. godine.
Njemu u čast Rudovačka likovna kolonija dobija naziv „Memorijal Grujice Lazarevića“. U Smederevu je 2004. godine ustanovljena nagrada za akvarel „Grujica Lazarević“.
